Nie było żadnego planu. Serio. Nikt nie siedział z Excelem, nikt nie analizował rynku. Po prostu któregoś dnia przyszło takie „kurde, czemu nikt nie robi ubrań, które są normalne, fajne, wygodne, i bez całego tego udawania?”. I tyle. Zrobiliśmy coś, co sami chcielibyśmy nosić. Coś, co nie gryzie, nie świeci, nie próbuje być czymś, czym nie jest. Styl, co ma duszę, a nie metkę. Tak wyszło. Trochę z potrzeby. Trochę z pasji. Trochę, bo nas wkurzało to, co wszędzie dookoła.

Dla ludzi, co nie lubią ściemy. Co wolą być sobą, nawet jak to czasem niewygodne. Dla tych, co dobrze się czują w swojej skórze — albo dopiero się uczą, jak ją polubić. Dla kobiet, które nie potrzebują brokatu, żeby ktoś je zauważył. I dla gości, co wolą porządny materiał niż wielkie logo na pół klaty. Jak to do Ciebie gada — to znaczy, że jesteś u siebie.